Even voorstellen: Ronald Vos

“Zestig jaar fokker van Sabelpootkrielen en al sinds 1960 bezig met het scheppen van een nieuw ras: de Hengelose kriel”

Hoe ben je met Sabelpootkrielen begonnen

In 1953 werd voor het eerst de nationale kleindiershow ONETO georganiseerd. Het was ook het jaar dat Ronald Vos op 7-jarige leeftijd met kippen begon. Het waren Nederlandse Sabelpootkrielen in de kleurslag porselein. Hij hield zijn dieren bij zijn opa en oma op de boerderij.

Ronald showde zijn dieren voor het eerst in 1958 en wel tijdens de Jubileumtentoonstelling ter gelegenheid van het 60- jarig bestaan van de HPKV. Deze show werd gehouden in het “Vereenigingsgebouw der Machinefabriek Stork”.

Welke nevenactiviteiten heb je zoal gehad in de Kleindierenwereld

In 1960 werd hij lid van de Hengelose Kleindieren Sportfokkers Vereniging. De vereniging heette toen nog HPKV. Op 9 april 1972 kreeg deze na een fusie met “De Eendracht” haar huidige naam. Ronald Vos nam als penningmeester zitting in het eerste bestuur van de HKSV. De fusie ging gepaard met veel onrust. Dat was voor Ronald aanleiding zijn lidmaatschap in 1975 op te zeggen. Pas in 1984 werd hij opnieuw lid. Ook ging hij weer bestuurlijke functies uitoefenen. Sinds 2010 is Ronald erelid van de HKSV.

Ronald werd niet alleen lid van de HKSV. Binnen tal van andere organisaties was en is hij actief. Om maar wat te noemen:
– Vanaf 1957 lid van de Oostelijke Dwerghoender Vereniging (ODV);
– Vanaf 1958 lid van de Nederlandse Sabelpootclub;
– Vanaf 1961 lid van de Twentsche Pluimveeclub;
– In 1963 mede-oprichter en nu erelid van de Kleurduivenclub;
– Lid van Verdienste van de ONETO;
– Vanaf 1985 lid van de Sebrightclub, waarvan tal van jaren als secretaris;
– Vanaf de oprichting in 1986 lid van de Cochinclub;
– Lid van de Nederlandse Hoender Club;
– Keurmeester (Van 1973 – 1985 en van 1991 – 2008)

Vertel eens wat over de rassen die je (gehad) hebt

Tal van kippen–  en duivenrassen bevolkten in de loop der jaren de hokken van Ronald. Vanaf 1953 Nederlandse Sabelpootkrielen in een groot aantal kleurslagen. Een bijzondere vermelding verdient het feit dat Ronald in 1960 door inkruising met Favarolles de Sabelpootkriel met baard weer nieuw leven inblies. Dat leidde tot de creatie van maar liefst 12 kleurslagen. Jammer, dat de gebaarde variëteit in Nederland weinig liefhebbers kent. Op shows is Ronald dan ook altijd de enige inzender. In 1958 kwamen er Sebrights. Samen met zijn oom Gerhard Westendorp creëerde hij in de jaren 70 van de vorige eeuw de geel–witgezoomde exemplaren. Deze kleurslag kwam voort uit kruisingen van goud–zwartgezoomde Sebrights, chamois Baardkuifkrielen en okerwit–porselein Sabelpootkrielen. Al lange tijd is Ronald bezig met het creëren van blauwgezoomde Sebrights. Dat blijkt in de praktijk echter erg lastig. De dieren hebben nog steeds te zwarte koppen.

In 1977 zond dr. F. Verhagen witte Eikenburgers in voor erkenning. Dit was voor Ronald Vos aanleiding het kleurenpalet van dit ras uit te breiden met zwart, blauw, goud en geel. In de jaren 80 van de vorige eeuw kreeg Ronald ook belangstelling voor Cochinkrielen. Uiteraard kreeg ook hier het voortbrengen van nieuwe variëteiten veel aandacht, zoals wit-goudhalzig, oker-witporselein, isabel en isabel-witporselein.

Vertel eens wat over je eigen gecreëerde ras: de Hengelose Kriel

Sinds 1960 is Ronald bezig met het scheppen van een nieuw ras:
Allereerst is Ronald begonnen met het kruisen Nederlandse Sabelpootkrielen met Favarolles. Dit bracht gebaarde Sabelpoten. Vervolgens werden Baardkuifkrielen ingebracht. Dit leidde tot Sabelpootkrielen met baard en kuif. Daarna zorgde inkruising met Sebrights voor hennevederigheid. De Watermaalse Baardkriel volmaakte de creatie met de driedoornige rozekam. Helaas heeft Ronald het ras nooit ter erkenning voorgebracht.

Welke soorten en rassen heb je nog meer in je hok

Duiven heeft Ronald ook al zijn hele leven gehad. Eerst waren het allerlei meeuwtjes. Daarna de kleurduiven: Saksische Vleugelduiven, Saksische  Maanduiven, Thüringer Schildduiven en Thüringer Maanduiven. Ook heeft Ronald nog een aantal jaren Japanse kwartels in de hokken gehad. Tot slot wil ik de wens uitspreken dat Ronald, als markant lid van onze HKSV, nog vele jaren deelgenoot mag zijn aan onze activiteiten.

 

Tekst en foto’s: Ronald Muller